Zoals je wellicht wist waren Boudewijn en ik een weekje skiën in Tirool. Er leuk, erg gezellig; geen regen, niet teveel wind en voldoende sneeuw. Als snel bleek dat ik mijn eigen skivaardigheid overschat en die van Boudewijn onderschat had: hij draaide rondjes om mij heen. Ikzelf had 15 jaar geleden voor het laatst geskied en Boudewijn heeft eigenlijk zijn gehele Munchenstage vorig jaar aan het skiën besteed, dus ook weer niet zo vreemd. Gaande de week ging het toch steeds beter, op dag 4 al een stuk minder gevloekt en in de sneeuw gehapt en op dag 5, mirakel, de hele dag lekker geskied en plannen bedacht voor volgend jaar……totdat het noodslot toesloeg. Tijdens de laatste afdaling naar het dal werd ik genadeloos onderuit geskied door een jonge kamikaze, mogelijk een deelnemer aan het WK die anoniem aan het trainen was, met een gangetje van naar schatting zo’n 100 km/u. (Boudewijn en ikzelf hadden eerder die dag een topsnelheid neergezet van 101 km/u op een plek waar dit wel kon). Boudewijn die op enige afstand van mijn techniek had staan genieten hield het hoof koel en heeft gezorgd dat ik door een boer in een sneeuw bulldozer naar de lift werd gebracht en vervolgens naar het krankenhaus. Boudewijn: bedankt! Hier werden 2 gebroken ribben en een lichte hersenschudding geconstateerd. Hersenschudding viel gelukkig erg mee. de 2 gebroken ribben vallen nog steeds vies tegen. Gaat ook zo’n 6 weken nemen voor herstel:-( Na een nachtje in het ziekenhuis heb ik mezelf ontslagen. Na nog een genoeglijke dag in Tux besloot Boudewijn dat het ook voor hem voldoende was en zijn we een dag eerder dan gepland huiswaarts gekeerd. Boudewijn, die zo’n Prius eigenlijk helemaal niet zag zitten, heeft zich opgeofferd en toch het leeuwendeel van het stuurwerk op zich genomen. Hulde!! Misschien zie ik jullie over een week of 3 a 4 op de putting green, als het heel mooi weer is maar je begrijpt ik speel voorlopig niet mee, balen! Alle diehards veel succes!