Auteur: Harold Alexander

Prompt een halfuur nadat Guus hem verma(a)nd had, verscheen Tom A in het clubhuis van de Zaanse GC te Wijdewormer. En twee minuten later scheen de zon al. De baan was niet anders dan we gewend zijn, erg nat en drassig, met veel wind en veel water dat uitnodigend de ballen wenkte, maar we liepen in het zonnetje. Als winterkampioen 2010/11 had Guus een reputatie op te houden, en dat deed hij. Als enige kwam hij met meer dan tien SP thuis – zelfs 14 geloof ik – daarmee alle anderen ver achter zich latend. Om een indruk te geven: overige scores varieerden van negen tot vier. Na afloop smaakte de chocola goed. Ongetwijfeld werden Coen en Annemieke door Sinterklaas verhinderd; maar waar waren Bert en Harma, Deborah en Max, om maar een paar US-wintergolfers te noemen? Misschien krijgen we het over twee weken op de traditionele Zandvoortse kerstronde te horen, waar gelukkig veel meer van de US-ers zullen zijn die wij de laatste tijd wat minder gezien hebben.

De verrassing was dat er weer zes diehards op DHD verschenen. Het vooruitzicht – (lichte) regen en harde wind, met mooie doch koude opklaringen de tweede negen – kwam uit. Geen dag voor goede scores dus. Toch kwam Roel met een 93 thuis, overtroffen slechts door Erik die zich met 91 de dagwinnaar mocht noemen. Maar vandaag zelfs geen troostprijzen: niemand, maar dan ook niemand scoorde een birdie. Het was zo een dag dat je het ene moment blij was dat de bal in de goede richting vertrok om dan seconden later te zien hoe die even zo vrolijk richting water, bos of bunker afzwaaide. Dus, Roel, van harte gefeliciteerd met je eerste US-strokeplay kampioenschap.

Volgende week beginnen zowel de winter- als de (echte)diehards- competities. Aan de inschrijvingen te zien wordt het een gezellige wintercompetitie. Ik vertrouw erop dat er zich nader de datum meer diehards zullen melden. Nog een paar maandjes wachten en kunnen we weer lekker in de warme zon spelen…

Afgelopen zondag waren er toch nog diehards die ondanks de mist richting DHD togen in de hoop Roel van zijn nummer één positie te kunnen stoten. Ondanks hardnekkige geruchten dat de eerste bunker echt wel zichtbaar was vanaf de afslagplaats, werd de baan dicht gehouden. Men was kennelijk bang voor ballen in de nek/het achterhoofd. Dus kan Roel rustig afwachten. Nog een (strokeplay)competitiedag en hij weet of hij de felbegeerde US-parkeerplek heeft veroverd. Overigens is nog niet bekend hoe de onderhandelingen daarover vorderen. TC? Bestuur? Johan?

Blijkbaar vergeten in te schrijven, ik probeer nog bij DHD te regelen dat ik zondag mee mag.

Wat valt er nog meer te zeggen over de strokeplay competitiedag van afgelopen zondag? Niet veel. Het was een prachtige dag. Iedereen leek bij terugkeer naar het clubhuis goed gehumd en opgewekt. Niemand had bij benadering Roels prestatie van vorige week verbeterd (ook hijzelf niet). Guus, gelukkig weer van de partij, liet zich niet door zijn kanshebbende gezelschap inspireren. En nu was Diantha ziek thuis. Zou de TC vervloekt zijn? In ieder geval beterschap toegewenst.

De tijd begint de dringen, heren – en dames…

Tot ieders verrassing verscheen bij de eerste hole van de Abcoude-baan niet alleen Tom V, maar ook nog eens Andre, vers uit zijn ziekbed en vastbesloten de naar hem genoemde Abc-beker te veroveren. De beide heren vergezelden Diantha en onze nieuwe lid Gerrit (waarmee ik overigens niet meer heb gedaan dan de hand geschud) in de tweede flight; Harold en Guus liepen met Erik in de eerste. Faisel en Reesja hadden zich helaas afgemeld, vermoedelijk was zelfs de gedachte aan de eigen US-parkeerplek (waarover straks meer) niet genoeg om hen op deze grijze, nattige dag naar de Abc-baan te lokken. Toch werd er hard gestreden om de Abc-kampioenschap, en de beslissing viel zoals het hoort op de laatste hole. Bij terugkeer naar De Houten Vier bleek Harolds par aldaar net een punt meer op te leveren dan die van Guus of Erik. Met de van hem bekende 32 SP ging hij met nog een (virtuele) 2011 beker vandoor. Helaas vond de verzamelde TC het niet nodig deze inspanning te belonen en waren het juist Tom en Andre die met de birdie-ballen naar huis gingen. Ook Erik kreeg geen troostprijs voor alle korte putts die hij miste. Ten slotte: er wordt nu ernstig in de TC overlegd hoe meer US-ers naar de strokeplay kampioenschap te lokken. Zoals hierboven gemeld is een van de gedachten een eigen US-parkeerplek. Men is het er nog niet over eens waar precies die moet komen te staan, helemaal achteraan het parkeerterrein, of misschien juist pal naast het clubhuis (binnen bereik van te hard geslagen ballen op hole 18). Was getekend…

Met een birdie op de 7e (en ook nog een op hole 13 op de Abcoude-baan) verzekerde Erik zich van de titel “Eclecticus van het jaar 2011” in de US-zomercompetitie. Daarnaast heeft hij de meeste birdies/eagles en nearies gescoord van alle US-golfers in deze competitie, met Faisel in zijn kielzog. En omdat hij afgelopen zondag ook nog dagwinnaar was met 34 SP, heeft hij een karrenvracht aan mooie US-Srixon ballen mee naar huis genomen. Het was ook prachtig golfweer, zonnig en met een licht briesje, jammer alleen dat we de competitie gedeeltelijk op de Abcoude-baan moesten afsluiten.

Als u deze rubriek al langer volgt, dan zal het niet meer als een verrassing komen dat het kampioenschap dit jaar naar ondergetekende gaat, die weer eens geen ballen mee naar huis nam maar wel keurig in zijn buffer speelde (32 SP). En dat ondanks het missen van alle par en birdie putts van tussen de 30 en 60 cm. Ach, zo heeft ieder zijn eigen verhaal over “the one that got away”, en dat is tevens het mooie van onze sport.

Volgende week begint de US-strokeplaycompetitie en hebben de lage handicappers eindelijk kans om echt te glanzen – althans, als zij meedoen. Dus heren (en dames) schrijft u zich snel in. Ik hoop dat ook Tom V, Boudewijn, André, Pieter (J en F), Tjerk en anderen zich vrij kunnen en willen maken om naast Faisel en Erik om een plek op het erepodium te willen strijden.

Het verbaast u misschien dat er ook dit weekeinde verslag is van de US-zomer front. Ten slotte werd zelfs het Olympus clubkampioenschap afgelast, waar al maanden voor getraind en naar uitgekeken is, en waarvoor de baan in tiptop conditie gebracht was. De vier dappere US-ers die om 11uur op de 1e hole van de Abcoude baan verschenen lieten zich er echter niet zo makkelijk van afbrengen. Door wind en regen – veel regen – waadden zij door de baan, niet gehinderd door de diepe plassen op de fairways en de ondergelopen greens. Guus, Diantha, Harold en stand-in Reesja (Faisel moest oefenen…) hebben de negen volgebracht, met niet eens zulke slechte scores. Dagwinnaar werd Harold met 15SP, gevolgd door Reesja met 12SP, de Neary en de Longest Drive, en de voltallige TC kwam met 11SP binnen. Het appelgebak smaakte prima.

Gisteren al gememoreerd: de Dikmoets werden incognito op de baan gesignaleerd, vandaag werd duidelijk waartoe. Dagwinnaar met 36 SP werd Reesja – overigens op de hielen gevolgd door ondergetekende met eveneens 36 SP. Ook won zij de dames Longest Drive, terwijl Faisel de prijs voor de heren LD en de Neary op 12 in ontvangst mocht nemen. Harold was tevreden met een birdie (op 4) en de Neary op 6. Ondanks de drukkende warmte was het blijkbaar toch redelijk spelen, ook Hans en Tjerk vingen birdies (op 7 en 16 resp.), en na afloop hoorden we dat Tom V het heel goed gedaan had in de maandbeker. Niet alleen de Neary op 6 (net ietsje “nearer” dan die van Harold), maar ook nog eens 40(?) SP en dat bij een handicap van 7(?). Proficiat!

Overige scores op de bekende plaats. Memorabel was verder Tjerks tweede slag op hole 17. Met een been balancerend achter het bord naast de dames tee sloeg hij een machtige bal tot voorbij de hoek. Helaas werd de hole als geheel een deceptie, maar het was me een mooie slag!

Onder heel wat betere omstandigheden dan twee weken geleden, toen de aanwezige US-ers van de baan werden weggespoeld, kon Tom A zijn greep op het zaterdag kampioenschap verstevigen. Met minstens drie prachtige lange putts (van naar horen zeggen 10+ meter) troefde hij Harold af. Hoewel beiden 20 SP haalden, had Tom op de laatste drie holes de betere score (5 van Harolds punten kwam van een birdie op hole 3!!!). Ook Hans scoorde goed met 18 SP, Yvette en Keetje deden het met 11 SP niet slecht (Yvette sloeg een aantal mooie drives met de van Diantha gekregen driver; longest drive dames “Here I come!”) en Wim en Kees constateerden dat ze eigenlijk wat vaker moeten spelen. Ten slotte, de jacht op Harold is al ingezet: niet alleeen deed Hans mee met dit oefenpartijtje, ook Reesja en Faisel werden incognito op de baan gesignaleerd.