Auteur: Harold Alexander

Ik kom vervroegd uit Engeland terug en doe zondag mee (is geregeld met DHD). Tot dan.

Wie had dat gedacht, een paar weken geleden: US-golf op een zaterdagmiddag met volop zon, deze keer niet in de Noord-Hollandse kou en mist maar in de mooie bossen van het Gelderse Nunspeet. Dankzij onaangekondigde wegwerkzaamheden op de A1 kwamen alle matchplay spelers slechts enkele minuten aan voor de eerste afslag. Reesja, Harold, Andre en Faisel hadden geen tijd om iets anders te doen dan de frisse boslucht in te ademen voordat ze moesten aantreden. Hoewel de kwaliteit van het spel niet altijd even hoog was, was de wedstrijd tussen Harold en Reesja tot de laatste hole spannend, waar Reesja met een superieure putt de wedstrijd in haar voordeel besliste. Faisel had minder moeite met Andre, die zijn dag niet had. Dus een all-Dikmoet finale kan er nog inzitten! Verder had iedereen een prachtige middag op een lastige baan met smalle fairways en een strak blauwe hemel. Naast de wedstrijdspelers waren Coen, Annemieke, Diantha (weer van de partij) en Keetje het roerend eens dat het een geslaagd initiatief van Guus was om op het nippertje (tot eind maart geldig) onze Rijk-vrijkaarten te gebruiken.

Hoewel ik niets af wil doen aan Guus prestatie, heeft Keetje mij erop gewezen dat ook Coen aan alle wedstrijden van de wintercompetitie meedeed en ook hij alle dagen de kou, regen en wind heeft getrotseerd. Hulde!

Onder een lentezonnetje waren alle kanshebbbers aanwezig om Guus naar de wintertroon te begeleiden. Naast de pasgetrouwden, Andre en Corrien, waren Coen, Annemieke, Kees, Harold, Keetje, Faisel, Reesja, Tom A. en Erik allen op Amsterdam, voorheen Waterland, erbij. Ondanks moedige pogingen van Kees en Keetje – met Harold mededagwinnaars met 16 SP – om Guus van de titel af te houden (of misschien er juist aan te helpen), bleek Guus beter tegen de druk bestand dan Erik of Annemieke. Met een respectabele 9 SP en zijn fors opgebouwde voorsprong, kon Guus het zich permitteren de teugels iets te laten vieren en toch nog de winterkampioenschap op zijn naam schrijven. Met recht: niet alleen speelde hij goed, maar was de enige US-er die er alle competitiedagen er was en er heel veel kou, wind, sneeuw en regen voor heeft getrotseerd.

Nog een kleine opmerking ter afsluiting: er was gezegd dat de baan en clubhuis in Noord gigantisch waren verbeterd. Helaas moet ik constateren dat de grootste verandering tot nog toe de prijs is: 31.50 voor negen holes.

Even niet opgelet, en dan krijg je dat. Excuses Guus (en mogelijk anderen die verkeerd vermeld staan). Ik ben blij dat ten minste een US-er de blog leest…

PS Keetje en ik willen ook graag meedoen aan een verlengde wintercompetitie, maar zijn de 26e verhinderd.

Het afgelopen weekeinde toonde het weer twee heel verschillende gezichten. Zaterdag, bij GC Dirkshorn, slechts even boven Alkmaar, maar toch echt Noord-Hollands open om niet te zeggen “exposed”, werd naarmate de middag vorderde het weer somberder en kouder en ging het uiteindelijk doordringend miezeren. Zondag, op onze eigen Hoge Dijk, begon de middag fris met een bries, en eindigde mild met een zonnetje. Bijna T-shirt weer, hoorde ik iemand fluisteren. Beide dagen was het voor de gemiddelde amateur lastig spelen vanwege de natte ondergrond, maar voor de cracks die in ruime mate vertegenwoordigd waren slechts uitdagend. Tom V en Roel waren zaterdag bijna aan elkaar gewaagd, uiteindelijk won Tom de dag – misschien aangespoord door Annemieks door de mist aanzwellende vreugdekreet op hole 8, die een fabelachtige put maakte. Coen en Keetje waren deze keer de achterblijvers, Kees, Harold, Guus en Pieter F de middenmoot. Zondag was Andre los, die de volle winst pakte van Erik en Roel, terwijl Tom V en Boudewijn de punten deelden (als ik het goed heb). Ondanks Wayne Rooneys fabelachtige omhaal, die voor ManU winst betekende, werd Harold door zowel Faisel (2-4) als Reesja (3-3) opzij gespeeld. Beide overigens in goede vorm, en nog wel met een spannende ontknoping pas op de laatste hole (gewonnen door Faisel, gehalveerd door Reesja). Fijn dat ze er weer waren. Nog even en we kunnen misschien nog een aantal “warmer weer” US-golfers op de baan terug verwachten (voorlopig noem ik geen namen!) Nog twee weken matchplay voorrondes, en dan… En, als ik het goed heb was dat de laatste wintercompetitiedag. Of heeft de wedstrijd leiding andere gedachten?

Het is maar dat men mij niet gelooft, tot nog toe leveren de zondagen steeds prima golfweer op. Weliswaar met een lichte bries afgelopen zondag, maar verder niets mis mee. De baan ligt er goed bij en wordt steeds droger, zij het nog steeds met wintertees, maar verder niets te klagen. In de matchplay competitie heeft Roel weer goed geboerd: Boudewijn en Erik moesten er allebei aan geloven. Gelukkig had Roel voldoende ontzag voor voorzitter Andre om hem slechts een punt af te troggelen. De geruchten over onmiddellijke royement (van leden die van hem durven winnen) blijven daarmee slechts geruchten.

Nog een uitslag die vermeld mag worden is de overwinning van Diantha – in bloedvorm tot halverwege de tweede negen – die vorige week 4 van de 6 punten van jullie verslaggever pakte, zijn eerste verlies van het seizoen. Het kan geen toeval zijn dat ManU afgelopen zaterdag ook zijn eerste wedstrijd van het seizoen verloor. De schok dreunt na. Jammer dat Diantha, net als Hans, de clubs weer even heeft opgeborgen. Ook Faisels langverwachte comeback werd even uitgesteld. Wij hopen hem gauw weer op de baan te zien.

Zaterdag, wintercompetitie, met zijn achten de barre winterse omstandigheden in Winkel getrotseerd. Noord-Holland op zijn koudst, met een harde, ijzige wind uit het noorden, onbeschermde open fairways (afgezien van een enkele verdwaalde palmboom, ja heus), en een bevroren ondergrond. Denkend aan Andre en Corrien in het warme Egypte hebben we ons de baan rondgesleept. Winkel staat bekend als de baan met de langste hole van Europa, een monsterlijke 600 meter par 6. Al was de hole nu wat ingekort, Erik sloeg er wel 300 meter van met zijn afslag. Door het gebrek aan begroeiing, bomen of waterpartijen leek het wel alsof veel holes in elkaar overliepen; er werd inderdaad op meerdere holes opzichtig gewaarschuwd voor afzwaaiers. De twee K’s, Keetje en Kees, scoorden het beste met 27 SP, al speelde Erik met 25 SP waarschijnlijk het beste. De twee H’s, Harma en Harold, vergezelden Bert onderaan de lijst met 18 SP. Coen sloeg mooie ballen met zijn nieuwe stokken, en eindigde met Guus in de middenmoot. Na afloop, bij de open haard, maakte o.a. warme chocolade met “iets alcoholisch” erin veel goed.

En vooralsnog zijn we ook op de zondag – de matchplay competitie – maar matig vertegenwoordigd. Terwijl het weer steeds enorm zijn beste doet om ons te behagen: droog, (sub)tropische temperaturen, een zonnetje erbij en alle sneeuw is uiteraard al lang verdwenen. Erik en Pieter zijn echt reuze gezellig, en Roel speelt ook nog eens de sterren van de hemel. Over mijzelf zwijg ik wijselijk.

Voor de derde zondag op rij, heerlijk golfweer op DHD, met aan het einde nog een zonnetje erbij. Welgeteld 6 US’ers gezien: Erik, Pieter F, Hans, Tom V, Roel en ondergetekende. Hans moest helaas al na de eerste slag afhaken met een “frozen finger”, maar Erik, Pieter en Harold hebben als driebal tegen elkaar gespeeld, en twee flights achter hen speelden Tom en Roel voor de matchplay competitie. Harold versloeg zijn makkers in een wedstrijdvorm waarvan hij de naam niet weet (per hole 6 punten te verdelen, winnaar pakt 4 enz.), en Roel zette zijn eerste schreden op weg naar de matchplay kampioenschap, door Tom met 5-1 te verslaan. Hij en alle anderen die kans willen maken om in de finale te komen moeten er wel een beetje vaart achter zetten, want de matchplay voorrondes lopen slechts tot eind februari. Gisteren is de wintercompetitie van start gegaan. Ik was er zelf niet bij, maar naar verluidt heeft Annemiek goed gescoord en Guus gaf op zijn thuisbaan weer akte de presence. Waar zijn alle US-winterslapers? Kom op, schrijf je in, ik zie je graag volgende week op DHD, of over twee weken te Winkel.