Om met de woorden van Pieter J te spreken, je betaalde geen greenfee, maar snowfee! Je kreeg een matje mee om op de fairway vervolgslagen te doen, want het is lastig een bal onder een laag van 20 cm sneeuw weg te krijgen. Er werd Texas scramble gespeeld. Dus het werd een pittig gevecht tussen de 4 flights. De zwakst presterende flight beriep zich onmiddellijk op integere en eerlijke telling, maar in elke flight zat wel een (ex)bestuurslid en/of ex(TC lid), dus die vlieger ging niet op. Flight 3, de KLM flight, met Faisel, Reesja, Erik en Tom A pakte de ene par na de andere. Na 3 teleurstellende bogeys kwam er dan eindelijk de birdie op par 8. Helaas moesten we op hole 9 tandenknarsend toezien, dat TC voorzitter Erik verplicht moest afslaan, maar het werd zijn beste afslag, want de TC werkt het beste onder hoge druk -) Een par was de verdiende beloning. Helaas telt deze score niet mee voor het winterkampioenschap. Jammer, want ik was nog nooit zo goed begonnen en de wegblijvers hebben weer geluk!
De primeur was natuurlijk de “yes we can” openingsspeech van de kersverse voorzitter André, die trots als een pauw constateerde, dat kerstgolf een magische kracht heeft op de leden. Dit allemaal onder toeziend oog van zijn grote vriendin Corrien, die duideklijk utstraalde, dat hij ’t goed deed. “Het beleid wordt voortgezet”, was het motto van zijn speech. De scheidende voorzitter Jozsi werd met (fictieve) drank (Belgisch bier en champagne) bedankt.
’s Avonds met 17 man in café Quinto was ook een geslaagde event, waar we uitgebreid konden kennismaken met Nicolette, de partner van dokter Kees, die we uit de reisverhalen uit de diverse uithoeken van deze aardbol al aardig meende te kennen en zelfs Guus uit Utrecht voor overkwam en ook ons kersverse nieuwe lid Karin, helemaal uit Osdorp -)